Chałka

Taka chałka, to smak dzieciństwa - wprawdzie nikt w moim domu jej nie piekł, ale Dziadek zawsze mi kupował na targu :)

Na pewno się nie spodziewa, że ja już teraz też taką upiec potrafię - mam zamiar go zaskoczyć.

 

Długo się zbierałam, żeby ją upiec - przepisów w sieci jest mnóstwo, a i w moim zeszyciku od lat zalegało kilka.

W końcu dopadłam świeże drożdże z myślą, że nadają się idealnie (nie chciałam jej robić na suszonych).



 

Wyszła przepyszna! Mięciutka, delikatna i pachnąca.

Ogólnie uwielbiam wypieki drożdżowe, ale chałka przebija chyba wszystko.

Oczywiście najpyszniejsza i najbardziej miękka jest świeża - pierwszego i drugiego dnia.

Ale i w kolejne dni zjadliwa np. do kubka kawy lub kakao.

 Najlepsza w niej jest wielofunkcyjność - można poczęstować gości, zjeść jako podwieczorek z kubkiem herbaty, albo jako śniadanie - posmarowaną dżemem.

Lekko starszą można zużyć na tosty francuskie, chlebowy pudding, albo zjeść jako "chleb z mlekiem"

 

Chałka

(2 sztuki):

- 20 g świeżych drożdży,

- 200 ml mleka,

- 30 g cukru,

- 1/2 łyżeczki soli,

- pół kilograma mąki,

- 2 jajka,

- 50 g roztopionego masła

 

+ kruszonka

 

Mleko podgrzać i zalać nim drożdże. Rozmieszać i zostawić, aż rozczyn ruszy.

Dodać 3/4 mąki, cukier i sól.

Mieszając wbić jajka i wlać ostudzone masło.

Wyrabiać, podsypując mąką, aż całość stanie się elastyczna i będzie odchodzić od ręki.

Zostawić do wyrośnięcia na około 2 godz. - w tym czasie 2 razy uderzyć w ciasto, żeby je odgazować.

Ciasto podzielić na 4 lub 6 części, skręcić wałki. Składać po 2 lub 3 wałki i pleść jak warkocz.

Zostawić do podrośnięcia.

Posypać kruszonką.

Piec około 30 min. w temp. 180 st. C.